Spelen met tijd en ruimte – in kaart brengen van gedeelde speelvelden

Toen navigatiesystemen begin deze eeuw voor het grote publiek op de markt kwamen ontmoette de fysieke ruimte met straten en bomen, dorpen en steden op grote schaal een virtuele ruimte. Het verschil met de klassieke kaart was dat bestuurders nu ook beslissingen lieten nemen door algoritmes. Er ontstond een vertrouwensrelatie met een algoritme. Sla rechtsaf, linksaf, ga rechtdoor, keer om. Je gaat goed, zolang de auto en virtuele ruimte op het beeldscherm van het systeem overeenkomen met jouw auto in de fysieke ruimte. En gaat het niet goed? Dan vormt dat soms de fysieke ruimte op onverwachte manieren (zie, uit 2008: http://themobilecity.nl/2008/02/19/sat-nav-mishaps/).

— Lees verder — “Spelen met tijd en ruimte – in kaart brengen van gedeelde speelvelden”

(In)compatibiliteit – over de aard van verbindingen

Omgaan met incompatibiliteit hoort bij het dagelijks leven in de netwerksamenleving. Oplossingsgericht als we zijn, maken we onszelf compatibel met de technologische standaarden van de massa. Deze noodzaak zorgt, al vanaf jonge leeftijd, voor groepsdruk om een bepaald platform te kiezen. Om te verbinden en samen te werken zoeken we steeds naar compatibiliteit, ook al gaat dit voorbij onze principes. Het is een duivels dilemma: niemand wil incompatibel zijn en buiten de groep staan, en daarom accepteren we voorwaarden en het delen van data om maar te kunnen verbinden.

— Lees verder — “(In)compatibiliteit – over de aard van verbindingen”